Είναι η ώρα για μας τους πρεσβύτερους να αναλογιστούμε το βαρύτατο πρόγραμμα που έχουνε τα παιδιά στο σχολείοκαι τι αποτελέσματα μπορεί να επιφέρει.
Το καθημερινό δύσκολο σχολικό πρόγραμμα, συχνά στερεί από τα παιδιά τη χαρά της ανάγνωσης ενός παιδικού βιβλίου. Το «πιτσιρίκι» που τρέχει από το σχολείο στα φροντιστήρια κι έχει να κάνει εργασίες στο σπίτι για την άλλη μέρα ζει ένα κουραστικό σχολικό πρόγραμμα, το οποίο συνήθως εξισώνει την έννοια του βιβλίου με τη μελέτη και τη σκληρή δουλειά.
Το αποτέλεσμα είναι να αποξενώνεται το παιδί από το βιβλίο και να επιδιώκει άλλες δραστηριότητες στον ελεύθερό του χρόνο.
Σημαντικό ρόλο παίζουν και οι γονείς, που από την πλευρά τους, μερικές φορές κάνουν το σφάλμα να εξισώνουν την ανάγνωση βιβλίων με μορφωτικό εφαλτήριο, με αποτέλεσμα τα παιδιά να μην έχουν διδαχτεί τη χαρά της ανάγνωσης και την απόλαυση της γνώσης.
Το παιδικό βιβλίο αποτελεί παράθυρο στη φαντασία αλλά και τη σκέψη του παιδιού.
Ο συνδυασμός της εικονογράφησης με το κείμενο προσφέρει διπλή αισθητική απόλαυση: στα μάτια και στ’ αυτιά. Η δύναμη που έχουν οι εικόνες και οι λέξεις επιτρέπουν στο παιδί να ταξιδέψει με τη φαντασία του, να ονειρευτεί, να φιλοσοφήσει με μεγάλα ζητήματα τα οποία μια παιδική ιστορία μπορεί να προσεγγίσει με απλό τρόπο και ίσως μπορεί να βρει λύσεις σε θέματα που το απασχολούν.
Το εξωσχολικό βιβλίο του επιτρέπει να βάλει τον εαυτό του στη θέση του ήρωα, να ταυτιστεί μαζί του ή να τον απορρίψει, να πλάσει εικόνες, να φανταστεί σενάρια και να περάσει όμορφα μέσα στις σελίδες ενός βιβλίου.
Το παιδικό βιβλίο συμβάλλει στη διαμόρφωση πολιτισμικών αξιών, του ήθους, του χαρακτήρα και της συνείδησης.
Και για να τα πετύχει όλα αυτά δε χρειάζεται να είναι ένα συγκεκριμένο είδος βιβλίου ή μιας συγκεκριμένης πολιτικής ή θρησκευτικής τοποθέτησης: οι ίδιες οι ανθρώπινες αξίες ξεπροβάλλουν μέσα από τις σελίδες των περισσότερων παιδικών βιβλίων, συνήθως με αλληγορικό και όχι άμεσα διδακτικό τρόπο.
Ωστόσο, το παιδί, που είναι στο στάδιο της διαμόρφωσης του κοινωνικο-ψυχικού του κόσμου, αναζητάει τα μηνύματα εκείνα που θα του δείξουν το δρόμο και θα του δώσουν κάποιες γενικές κατευθυντήριες γραμμές, κι έτσι ρουφάει άπληστα αυτά που έχει να του δώσει το βιβλίο.
Μέσα από πολλαπλές ψυχικές διεργασίες βγάζει τα συμπεράσματά του, αναπτύσσει την κρίση του, έρχεται αντιμέτωπο με τους φόβους, τις επιθυμίες και τις συγκρούσεις του και, τελικά, ισορροπεί μέσα από την «περιπέτεια» της ανάγνωσης.
Η ανάγνωση παιδικών βιβλίων, ήδη από τη βρεφική ηλικία, δίνει στο παιδί μια ακόμα ευκαιρία ν’ αναπτύξει καλύτερα τις γλωσσικές του ικανότητες και να χτίσει γερά θεμέλια πάνω στα οποία στη συνέχεια θα στηριχθούν οι ικανότητές του για ανάγνωση και, γενικότερα, για μάθηση.
