Ένα από τα μακροβιότερα έργα της εφήμερης τέχνης
Έχουμε δει αστικές και καλλιτεχνικές παρεμβάσεις στις πόλεις για δεκαετίες. Μερικές φορές, αυτές θεωρούνται ως απλές πράξεις βανδαλισμού ή ως πράξεις που μεταβάλλουν το δημόσιο χώρο.
Το πρώτο γκράφιτι, νοείται ως ένα σχέδιο ή μια λέξη γδαρμένη ή χαραγμένη σε μια επιφάνεια σε ένα δημόσιο χώρο, και χρονολογείται από την αρχαία Αίγυπτο, την Αρχαία Ελλάδα και τη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία.
Κατά τη διάρκεια του περασμένου αιώνα, μετά τον Α ‘Παγκόσμιο Πόλεμο, οι πρωτοπόροι συνέχισαν αυτές τις εικαστικές παρεμβάσεις, και από το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, το graffiti είχε γίνει μια από από τις πιο διαδεδομένες και δημοφιλείς δημιουργικές τεχνικές, κυρίως σε πόλεις της δυτικής Ευρώπης.
Κατά τη διάρκεια των δύο τελευταίων δεκαετιών, το graffiti αναμειγνύεται με άλλες διαδραστικές τεχνικές μέσα στον αστικό χώρο, με τη συμμετοχή του κόσμου της γειτονιάς ως κλειδί της επιτυχίας του, ενισχύοντας τον κολεκτιβισμό και την αστική συμμετοχή.
Νέες μέθοδοι άρχισαν να εμφανίζονται. Παρεμβάσεις με μαλλί και νήμα, υφαντά με βελονάκι η τρας- αρτ εμπνευσμένη από τα εγκαταλελειμμένα απορρίμματα και εγκαταστάσεις φωτισμού σε απομακρυσμένες σήραγγες και περιοχές των πόλεων που ενεργοποιούνται με την κίνηση.
Εδώ παρουσιάζουμε μια ιδέα κάπως παλαιότερη από τον αρχιτέκτονα Tere Garcia Alcaraz, η οποία έχει μεταμορφώσει τους κορμούς των ξερών δέντρων σε βιβλιοθήκες στο Βερολίνο. Είναι και αυτή μια πρακτική της στριτ- αρτ, με ένα «περίπτερο» από κομμένους κορμούς δέντρων και σκαλισμένο με ράφια, το οποίο δημιουργεί μια μικρή δημόσια βιβλιοθήκη. Είναι μια ιδέα να γίνει ο δρόμος, δάσος. Κάθε κορμός έχει αρκετά ράφια και ένα πλαστικό φύλλο που κρέμεται πάνω από τα ανοίγματα για την προστασία των βιβλίων από τις καιρικές συνθήκες.
Οι περαστικοί είναι ελεύθεροι να λαμβάνουν οποιοδήποτε βιβλίο από τα ράφια απλά ανοίγοντας τα πλαστικά πτερύγια. Είναι ευπρόσδεκτοι επίσης να προσθέτουν τα δικά τους βιβλία. Αν και αυτή η εγκατάσταση έγινε το 2008, παραμένει ανέπαφη μέχρι σήμερα επειδή έγινε πολύ δημοφιλής στους κατοίκους της γειτονιάς. Αποτελεί μια από τις μακροβιότερες εφήμερες εγκαταστάσεις. Προσφέρει πολιτιστική υπηρεσία και εξυπηρετεί την τοπική κοινότητα. Η επιτυχία της αποδεικνύει ότι η συμμετοχή των πολιτών είναι μια επιλογή ή μια αστική τάση αλλά και ένα θεμελιώδες εργαλείο για οποιαδήποτε παρέμβαση στο δημόσιο χώρο.
Πηγή: www.lifo.gr
